Mariahout  1 Sint Servatiuskapel   2 Lourdesgrot

1 Sint Servatiuskapel, Ginderdoor t/o een sportpark te Mariahout, gemeente Laarbeek.

Deze kapel is gelegen aan de weg en vlek Ginderdoor tussen Mariahout en Lieshout in. De inwijding was op 16-11-1996 en werd gedaan door bisschop Ter Schuren. Aan de rechterzijde van de deur hangt een gevelplaatje met daarop de tekst: ME POSUIT BESCHERMHEER JAN SWINKELS 32 MEI 1996 Verder hangt er aan de muur nog een beschrijving over het leven en werk van Servatius.  De kapel is vrij nieuw en ligt niet onaardig. Jammer van de verbindingsweg die er vlak langs gaat. Foto's en bron: Ton Klaver

Weerspreuken:

Is er met Servaas geen rijm te zien dan zal Bonifaas ons ook geen sneeuw mee biën.

 Vóór St. Servaas is men niet behoed voor nachtelijke vorst.

Pancras, Servaas en Bonifaas, ze geven vorst en ijs helaas.

2 Lourdesgrot Mariastraat 27, 5738 AH Mariahout ( Gemeente Laarbeek) Noord-Brabant.

LOURDESGROT MARIAHOUT

Het begon allemaal in een grot in het Zuid-Franse Lourdes. Daar verscheen de Heilige Maagd Maria in 1858 achttien keer aan het eenvoudige boerenmeisje Bernadette Soubirous. Hiermee werd het begin gemaakt van de later uitgegroeide devotie voor Onze Lieve Vrouw van Lourdes.

Op 15 augustus 1932 werd te Ginderdoor, later Mariahout genoemd, in de gemeente Lieshout de parochie Onze Lieve Vrouw van Lourdes gesticht. Met grote inzet van de inwoners van het nieuwe dorp onder leiding van bouwpastoor Jacques van Eijndhoven, werd in die crisistijd in korte tijd een kerk gebouwd. Reeds op 10 juli 1933 was de kerk klaar en werd deze door Mgr. Diepen geconsacreerd.

Pastoor van Eijndhoven, die een Maria vereerder was, had bij zijn aanstelling als pastoor van Mariahout aan Maria beloofd, dat hij hier zo snel mogelijk (nadat de kerk klaar was) er een Lourdesgrot bij zou bouwen. "Bij een kerk, die aan Onze Lieve Vrouw van Lourdes is toegewijd, behoort ook een Lourdesgrot", schreef de pastoor. Op 30 mei 1935 kon de grot worden ingezegend. Het geheel was ongeveer 10 meter hoog en 25 meter breed en opgetrokken uit betonijzer, dat met een dunne laag beton was bezet. Het geheel, met de bijbehorende “inventaris”, was een zo getrouw mogelijke kopie van de grot van Lourdes. De grot bleek in die tijd een bijzonder bouwobject te zijn en tevens ontstond er een Maria-devotie die tot in de midden-vijftiger jaren voortduurde. Vanaf die tijd werden er steeds minder processies gehouden, werd het gebruik van de grot minder en raakte tevens de grot in verval. Rond 1960 kwamen het bovenste gedeelte en het zijgedeelte naar beneden. In 1982 werden die restanten geconserveerd. Dit bleek echter ook niet afdoende, want in augustus 1996 stortte ook de rest in elkaar. Het Mariabeeld bleef bij dit alles steeds wonderwel gespaard.

Van plannen tot aanpak voor herbouw Begin negentiger jaren kwamen er steeds weer geluiden uit de gemeenschap om iets met die vervallen grot te gaan doen. In 1991 heeft het parochiebestuur het principebesluit genomen tot herbouw van de Lourdesgrot. Er werden professionele plannen opgezet en er werd een bankrekening geopend. Een maquette werd vervaardigd die als voorbeeld stond voor het ontwerp en dienst deed bij allerlei gesprekken en acties. Nadat er al diverse aannemers met plannen en ideeën waren gekomen, was niemand bereid om het bouwwerk te garanderen. Het laatste plan echter (1997) leek degelijk en werd geheel uitgewerkt. Hiervoor werd een begroting opgesteld. Uitvoering van dit plan zou bijna een half miljoen gulden gaan kosten, er vanuit gaande dat alles zou worden uitbesteed. Dit bedrag kon niet worden opgebracht.

Herbouw met vrijwilligers 1998-1999 Eind 1997 nam een ondernemer het initiatief om met vrijwilligers de grot te herbouwen. Een werkgroep ging aan de slag om vrijwilligers te motiveren om mee te werken aan de herbouw van de grot om zodoende de kosten te reduceren. Er deden ruim 60 vrijwilligers mee, die ieder hun vakkennis gratis ter beschikking stelden. Ook waren er op allerlei terrein toezeggingen van bedrijven om hun middelen gratis in te kunnen zetten.

Het was februari 1998 toen daadwerkelijk het eerste werk werd verzet voor de herbouw van de Lourdesgrot. Eerst werd de ruïne van de oorspronkelijke grot helemaal geruimd. Volgens het professionele plan werd er nu gebouwd, met het doel een grot te bouwen die een langer leven zou leiden dan de eerste grot. Ruim 7000 vrijwilligers-uren werden er toen aan besteed. Op 30 mei 1999 (precies 64 jaar na de eerste grotinzegening) was men zover dat de nieuwe grot kon worden ingezegend.

Uitleg bijzondere bouwwerk en de verschillende kunstwerken De grot is nu 10 meter hoog en 25 meter breed. De grot is een getrouwe kopie van de Lourdesgrot die hier ook stond in 1935. Ook hekwerk en meubilering zijn een kopie uit die tijd. Het was in 1935 een   In 1958 werden in Lourdes het hekwerk, de preekstoel, de fontein en het altaar weggehaald.

Van links naar rechts komen we de volgende gedeelten tegen:

-Fonteintje met de 3 kraantjes. De marmeren plaat op de fontein heeft het opschrift: ALLEZ BOIRE - A LA FONTAINE - ET VOUS Y LAVER - 25 fevrier 1858 Het betekent: ‘Ga drinken en u wassen aan de bron’. Maria zei dit bij haar 9e verschijning op 25 februari 1858 aan Bernadette. -Krukken-nis. De ruimte links van de grot heet de krukkennis. Uit dank-baarheid hingen in deze ruimte in Lourdes krukken van genezen zieken. -Het rotsblok achter Maria in de nis wordt de “duivelstafel” genoemd. Door de holte achter Maria, zou Onze Lieve Vrouw een paar maal door deze opening afgedaald zijn tot beneden, slechts even boven de grond zwevend. Nadien is daar het altaar gebouwd. -Klaagmuur met steentje uit Lourdes. De lage muur aan de rechterkant heet de klaagmuur. Hierin werd weer in een fraaie koperen schrijn een steentje aangebracht afkomstig uit de grot van Lourdes. “Bij de inzegening op 30 mei 1999 werd dit steentje aangebracht.” Hierachter bevindt zich de deur die toegang geeft tot de berging. -Mariabeeld (1935). Hoogte: 180 cm (met aureool 205cm); is gekapt uit franse zandsteen en weegt ongeveer 700 kg. Het bevindt zich op een hoogte van 4 meter boven de grond. De kleuren zijn volgens de aanwijzing van Bernadette. “Zilveren rozenkrans met Gouden schakels en gouden rozen op blote voeten.” In het aureool staat in de Franse taal: “Je Suis immaculee Conceptio” Dat betekent in het Nederlands: “Ik ben de onbevlekte ontvangenis.” Onder Maria is dezelfde tekst in het Spaans-Baskisch aangebracht, het dialect dat Bernadette sprak: “Que soy era Immaculada Councepciou”. -De preekstoel, het altaar en de kaarsenstandaard zijn opnieuw gemaakt. -Hekwerk. Het originele hekwerk werd weer in haar oorspronkelijke staat teruggebracht. Op sommige plaatsen was het onderste ijzer helemaal vergaan. Nadien werd het hekwerk uitgebreid met een verbinding naar de kerk met een poort naar het kerkhof, allemaal in dezelfde stijl.

BOODSCHAP VAN MARIA AAN BERNADETTE

11 februari 1858

 Bernadette Soubirous, 14 jaar oud, haar jongere zusje Toinette en een vriendinnetje Jeanne Abadine, sprokkelen hout langs de oever van de Gave. Als Bernadette haar kousen uittrekt om door het water van het Molenkanaal de andere meisjes te volgen, schrikt zij bij het horen van een geluid als van een windstoot. Als zij een tweede windstoot hoort, kijkt zij onwillekeurig naar de grot en ziet in de bovenste nis iets ‘wits’, een meisje met een ‘mooi figuur’. Spontaan grijpt Bernadette naar haar rozenkrans en knielt neer. Ze wil het kruisteken maken, maar dat lukt pas als het meisje, dat ook een rozenkrans draagt, het haar heeft voorgedaan. Terwijl Bernadette het rozenhoedje bidt, ziet ze dat ook het meisje de kralen door haar vingers laat glijden, maar zonder de lippen te bewegen. Het ‘visioen’ duurt ongeveer een kwartier. De andere meisjes hebben niets gezien. Bernadette vertelt het hun. Zo komt het nieuws bij moeder Soubirous terecht.

 14 februari Het is carnavalszondag. Een groep van drie vriendinnetjes en haar zusje Toinette nemen na de hoogmis Bernadette mee over de oude brug naar de Massabielle. Na een eerste weigering heeft vader Soubirous permissie gegeven. Wéér ziet Bernadette het meisje en na een korte tijd raakt Bernadette zo in extase, dat de andere meisjes bang van haar worden. Als ze later tot zichzelf komt vertelt ze dat ze het mooie meisje met de rozenkrans aan de arm weer gezien heeft.

 18 februari Het is vroeg in de morgen als Bernadette weer bij de grot knielt. Twee dames uit de stad zijn meegegaan en geven haar schrijfgerei. Bernadette gaat de grot in en vraagt: “Wilt u zo goed zijn uw naam op schrift te stellen?” “Dat hoeft niet”, hoort Bernadette als antwoord. Dan vraagt het mooie meisje: “Wilt u zo goed zijn om gedurende veertien dagen hier naar toe te komen?” Nadat Bernadette dat heeft toegezegd, zegt het meisje met zachte welluidende stem: “Ik beloof niet u hier in deze wereld gelukkig te maken, maar wel in de andere”.

 19 - 20 - 21 februari Steeds groter wordt de begeleidende groep die met Bernadette mee naar de grot gaat. Bernadette wordt langdurig verhoord door de politiecommissaris en haar vader belooft hem, om haar niet meer naar de grot te laten gaan. 23 februari Nadat de biechtvader van Bernadette zegt dat men het recht niet heeft haar de gang naar de grot te beletten, trekt haar vader zijn verbod weer in. Bernadette heeft bij de grot wederom een verschijning, een honderdtal mensen is daarvan getuige.

24 februari Bernadette hoort deze dag het meisje zeggen: “Boetvaardigheid” en “Bid voor de zondaars”.

 25 februari De omgeving van de grot is vol mensen. Men ziet Bernadette drinken aan de Gave en door de holte van de grot kruipen, ook woelt ze met haar handen in de grond, wast zich met modderig water en drinkt daar ook van, ze eet van een plant die daar groeit. Ze heeft het meisje in de nis horen zeggen: “Ga drinken en u wassen aan de bron. Eet van het kruid dat u daar vindt”. Later die dag ondergaat Bernadette een verhoor bij de procureur des Keizers.

 27 en 28 februari en 1 maart Steeds meer mensen volgen Bernadette naar de grot. Ze wast zich en drinkt uit de steeds sterker borrelende bron.

 2 maart Bernadette hoort het verzoek: “Ga aan de priesters zeggen, hier een kapel te bouwen. Ik wil dat men hier in processie naar toe komt.” De pastoor vraagt haar de naam van de dame te vragen.

 4 maart Het is marktdag in Lourdes. De laatste dag van de veertien, waarover het ging bij de derde verschijning. Er is veel volk van buiten de stad. Twintigduizend mensen trekken naar de grot. De verschijning aan Bernadette duurt drie kwartier. De dame heeft alleen geglimlacht toen Bernadette haar naam vroeg. Maar de dame wil nog steeds de kapel.

25 maart ‘Maria Boodschap’. Drie weken is Bernadette niet meer naar de grot geweest. Maar ze voelt weer een onverklaarbare drang naar de nis in de Massabielle. Het is vijf uur in de morgen, als zij met enkele familieleden op weg gaat. Onmiddellijk ziet Bernadette ‘het witte meisje’. Vier keer vraagt zij het meisje haar naam. Nu komt ook het antwoord: “Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis”. Bernadette begrijpt het niet, ook niet na een bezoek bij de pastoor. Pas later begint zij te beseffen, dat het toch de Heilige Maagd moet zijn.

De vaste vieringen bij de grot zijn op:

11 februari. Feestdag van Onze Lieve Vrouw van Lourdes 19.00 u. --1e zaterdag van mei. Opening Meimaand 18.30 u. --15 augustus. Maria Tenhemelopneming 19.00 u.     (Als 11 februari en 15 augustus op een zaterdag vallen is de mistijd om 18.30 u.) Gedurende het gehele jaar wordt de mogelijkheid geboden om de grot te bezoeken. Er is een speciale werkgroep die dagelijks voor het onderhoud aanwezig is. Inlichtingen over gebruik maken van de grot voor vieringen met groepen: Henriëtte Lukassen tel: 0499-421938